تاثیر ضریب اصطکاک الاستومر و زاویه عرشه در رفتار لرزه ای پل های الاستومری

پل های با نشمین الاستومری از کاربرد وسیعی در کشور های مختلف برخوردار هستند . دلایل زیادی برای عملکرد خوب این پل ها در زلزله های به وقوع پیوسته نشان داده شده است . این عملکرد خوب ناشی از وجود یک الاستومر با امکان ایجاد لغزش نشیمن الاستومری است . با توجه به مشاهدات فوق این مطالعه روی ضرایب اصطکاک مابین الاستومر و تکیه گاه تیر در پل های زاویه دار (مورب) می پردازد که می تواند تا حدود زیادی عملکرد لرزه ای پل را تحت الشعاع قرار دهد . این ارزیابی توسط آنالیز دینامیکی افزایشی روی یک پل سه دهانه انجام گرفته است . در مدل المان محدود برای لغزش الاستومر مقاومت غیر فعال خاک پشت دیوار و تغییر شکل پلاستیک پایه ها مد نظر قرار گرفته است . نتایج نشان می دهد که مقدار زاویه پل در عرض نشیمن گاه تاثیر بسزایی دارد و همچنین ضریب اصطکاک بین الاستومر و عضو تیر در پل با عرض مناسب اثر مهم تری را ایفا می کند . علاوه بر این با در نظر گرفتن پاسخ میانگین سازه پل هیچ گونه س ر خوردگی و افتادن عرشه از تکیه گاه حتی در حالت زلزله ماکزیمم رخ نداده است . در همین حال از بین رفتن دسترسی به عرشه به دلیل تغییر مکان کوله ها حتما در زلزله های سطح طراحی (زلزله طرح) محتمل می باشد . همچنین در این تحقیق نشان داده شد که میزان لغزش تکیه گاه الاستومری مقادیر زلزله در روسازه را تا حدود زیادی کاهش می دهد . نتایج نشان می دهد مدل سازی میزان و شکل لغزش در این نوع پل ها می تواند اهمیت بسیاری در نتایج رفتار پل داشته باشد .

کلیدواژه ها:

پل بیه ، نشیمن الاستومری ، ضریب اصطکاک ، تحلیل غیرخطی ، زیرسازه