ارزیابی اثرات ناکارآمدی بافت های حاشیه ای (مطالعه موردی : کوی نه دره مشهد)

این پژوهش با هدف ارزیابی اثرات ناکارآمدی بافت های حاشیه ای (مطالعه موردی : کوی نه دره شهر مشهد) در تلاش است تا از طریق ویژگی های محیطی و اجتماعی این حوزه اقدام به ارزیابی اثرات این حوزه در سطح محلی و منطقه ای کند. جامعه آماری این حوزه، شهروندان کوی نه دره می باشند که ۱۴۷۷۵ نفر از ساکنان شهر مشهد هستند. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی بوده و تعیین حجم جامعه نمونه با توجه به روش مورگان، ۴۰۰ نفر تعیین شده است . ابزار جمع آوری داده در این پژوهش پرسشنامه ارزیابی اثرات می باشد که مطابق با استانداردهای جهانی و در سطح محلی تهیه شده است . ابزار تحلیل داده نیز نرم افزار SPSS می باشد و روش تحلیل داده به صورت جدول فراوانی و توزیع فراوانی تجمعی است . مطالعات انجام شده حاکی از آن است که وضعیت نامطلوب بهداشت عمومی ، شکاف اجتماعی میان ساکنان قدیمی و جدید این حوزه، معضل اعتیاد و نیز مستعد بودن این منطقه در شرایط سیلاب و زلزله و عدم توانایی آن در مهار این بحرانها، از جمله مهمترین مشکلات این حوزه محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اثرات ، ارزیابی اثرات اجتماعی ، ارزیابی اثرات زیست محیطی ، بافت ناکارآمد ، اسکان غیررسمی .