تاثیر هویت و فرهنگ در طراحی خیابان های بافت تاریخی در فضاهای شهری ایران

فضای شهری بخشی از فضای باز عمومی شهر می باشد که در آن به نوعی ماهیت زندگی جمعی تبلور یافته است ، یعنی جائیکه شهروندان در آن حضور دارند. بدین ترتیب فضای شهری مفهومی متعالی تر از یک فضای عمومی و ساده دارد،و ورای فضای باز و رها شده بین ساختمان های شهری است .فضای شهری تنها یک هویت (پدیده)کالبدی نیست ، بلکه فضایی است عملکردی که فرصت ارتباط و تعامل شهروندان را فراهم می آورد. بافت شهری بخصوص بافت شهری تاریخی امروزه در ادبیات معماری و بخصوص شهرسازی کشور ما به مثابه یک روح زنده که گویای حوادث و رخدادهای متنوع و شاهدی استوار بر سرگذشت نسل های متعدد که در گذر زمان نقش ماندگاری بر پیکره شهر ها نشانده اند، میباشد. گذشته از اهمیت فراوان کالبد خاطرات جمعی مردمان یک سرزمین در طول تاریخ خود، نقش فرهنگ بسیار عمیق و تاثیرگذار بنظر می رسد. مسیرها یکی از عناصر اصلی و زیربنایی ترین عنصر در ساختار ذهنی یک شهر هستند.آنها در ذهن شهروندان بصورت خطوطی ظاهر می شوند که ارتباط و اتصال نقاط مختلف شهر را میسر می سازند.به عبارتی دیگر مسیرها در عینیت بصورت انواع خیابان ها، کوچه ها و بن بست ها و ...خود را نشان می دهند. از میان انواع مسیرهای یک شهر،طراحی خیابان های شهری ، بیشترین حساسیت و ظرافت را به خود می طلبد، زیرا خیابان ها مکان هایی هستند که تعاملات اجتماعی و جنب وجوش شهری در آنها به حداکثر کمی و کیفی خود رسیده، ذهن شهروندان را انباشته از خاطرات جمعی و ذهنیت های مشترک راجع به نوع و چگونگی حیات مدنی می گرداند. خیابان های شهری سرشار از رویدادهای متعدد و متنوع اند و شهروندان به دلایل گوناگون و در ساعات مختلف در آن حضور می یابند.

کلیدواژه ها:

هویت ، فرهنگ ، خیابان شهری ، بافت تاریخی ، فضای شهری .