تبیین مفهوم عدالت اجتماعی با رویکرد برنامه ریزی شهری

امروزه شهرها تحت تاثیر رشد شتابان شهرنشینی و ناکارآمدی طرحهای توسعه شهر با فضاهای نابرابر شهری به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه مواجه می باشند و این اختلاف در سطح برخورداری یکی از عوامل مهم ناپایداری توسعه در شهر به شمار آمده و مدیریت شهر را با چالش های جدی روبه رو ساخته است ، لذا توجه به عدالت اجتماعی در راستای سازماندهی فضایی مناسب امکانات و خدمات امری ضروری است . در این راستا پژوهش حاضر بر آن است به تبیین مفهوم عدالت اجتماعی در برنامه ریزی شهری بپردازد. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی می باشد، نتایج پژوهش نشان می دهد که فراهم نمودن بستر عدالت اجتماعی در قالب توزیع بهینه و عادلانه امکانات و خدمات موردنیاز شهروندان در سطح شهر و استفادهی صحیح از فضاها می تواند زمینه ساز ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان و تحقق پایداری نظام فضایی شهر گردد.

کلیدواژه ها:

عدالت اجتماعی ، پایداری شهری ، نظام توزیع خدمات ، برنامه ریزی شهری .