داستان پسامدرن فارسی و «سوژه» زنانه
محل انتشار: مجله نقد و نظریه ادبی، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 192
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NAQD-3-2_001
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1401
چکیده مقاله:
پسامدرنیسم، درمقام آخرین رویکرد جریانی که در صدد امحای «سوژه»(۱) برآمده از سنت انسان باوری است که از یکسو با فمینیسم یا جنبش زنمحور در تناقض قرار میگیرد. فمینیسم از منظر تاریخی تحقق هویت زنانه را در تقابل با هویت مردانه تعریف میکند و از این جهت وابسته به اقتداری میشود که در «سوژه» و ابقای آن موجودیت یافته است، پس میکوشد سوژه مذکر را به سوژه مونث تغییر دهد. اما از سوی دیگر پسامدرنیسم، در عین تناقض با فمینیسم، به سبب اعلام مرگ سوژه، به تفکر زنمحور کمک میکند تا نه تنها از اقتدار مردانه خلاص شود بلکه اسباب موثرتری برای ادراک خود پیدا کند. این دوگانگی، درجامعهای مانند ایران که زمینه تاریخی متفاوتی از غرب را آزموده نمودهایی در عرصههای مختلف از جمله ادبیات داستانی دارد که الزاما قرینه یا همراستا با نمودهای نظیر آن در جامعه غربی نیست. هدف مقاله حاضر بررسی نظری این تفاوت است و جهت تایید، شواهدی نیز از آثار چند نویسنده زن(۲) ارائه میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهزاد برکت
دانشیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه گیلان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :