گردشگری جنگ: تحلیل کیفی سفر راهیان نور به مناطق عملیاتی

جنگ از جمله رخدادهای مهم و سرنوشت ساز در تاریخ هر جامعه­ ای است که دارای پیامدهای منفی و مثبت است. هرچند در نگاه اول همه جنگ ها هزینه­ های مختلف و جبران ناپذیری را به همراه خواهند داشت، اما بعد از رخداد و پایان جنگ، می­ توان تحلیلی مثبت از آثار جنگ ارائه داد. جنگ ها بخصوص وقتی ویژگی دفاعی به خود می گیرند ارزش های مثبتی را تولید یا بازتولید می­ کنند. که این ارزش ها در حافظه جمعی ماندگار و به شیوه­ های مختلف به نسل­ های بعد انتقال می­ یابند. در سال های اخیر در کشور ما سفرهای راهیان نور جهت بازدید از مناطق جنگی شکل گرفته است که افراد زیادی بخصوص جوانان را به خود جلب کرده است. بر این اساس، سئوال اصلی این پژوهش این است که انگیزه افراد شرکت کننده در این سفر­ها چیست؟ و تجربه این نوع سفرها چه تاثیری در افراد برجای خواهد گذاشت؟ این مطالعه با روش تحقیق کیفی و استراتژی گراندد تئوری انجام پذیرفته است. داده­ های تحقیق از طریق مصاحبه­ های عمیق جمع آوری شد. جامعه مطالعاتی این پژوهش ۱۸ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور پیرانشهر، که تجربه شرکت در این نوع سفرها را داشته­ اند، بوده است. حجم نمونه پس از انجام این تعداد مصاحبه به اشباع نظری رسیده است. نتایج حاصل از کد گذاری چند گانه منجر به شکل­ گیری مدل نظری تحقیق با محوریت مفهوم گردشگری جنگ شده است. یافته­ های حاصل از تحقیق نشان می­ دهد که: تجربه سفر راهیان نور از طریق انتقال ارزش های جنگ به نسل جدید، موجب شکل گیری یا بازتولید حافظه فردی و جمعی مثبت از جنگ در جامعه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

گردشکری جنگ ، راهیان نور ، حافظه جمعی ، انتقال ارزشها ، روش تحقیق کیفی