(بررسی تاثیر عوامل فیزیکی در کیفیت پوشش دهی آلیاژی روی نیکل در قطعات بالگرد)

در این تحقیق ، برای بدست آوردن حالت بهینه ضخامت پوشش آلیاژی روی - نیکل بر روی قطعات بالگردی ، حالت بهینه عوامل فیزیکی شامل دما، چگالی جریان و مدت زمان آبکاری مورد آزمایش قرار گرفت برای شروع کار مقدار اولیه هر عامل توسط نخبگان انتخاب شد و مقدار بهینه هر کدام از عوامل به تنهایی بدست آمد سپس برای بدست آوردن نقطه بهینه مشترک سه عامل به روش تاگوچی سه عامل در سه سطح ارزیابی شد که چگالی جریان A/dm۲ ۲/۳، مدت زمان آبکاری ۲۵ دقیقه و دمای بهینه ̊C ۳۵ طبق استاندارد هوایی روی - نیکل ضخامت پوشش حداکثر تا ۱۸ میکرون را محقق می کرد. به منظور مطالعه مورفولوژی سطح و تعیین عناصر پوشش ، آنالیز ترکیبی SEM-EDS قطعه آبکاری شده، نشان داد که توزیع یکنواخت و پوشش یکنواخت از ساختار روی و نیکل بر روی بستر ایجاد شده است . همچنین جهت بررسی ترکیبات شیمیایی و ساختار بلورین آلیاژ روی - نیکل ، از روش پراش اشعه (XRD) X، استفاده شد. جهت اندازه گیری کمی درصد نیکل ، در پوشش آلیاژی ، از آزمون ICP استفاده شد و مقدار %۱۸ نیکل ، در پوشش تایید گردید.

کلیدواژه ها:

آبکاری روی نیکل ، مقاومت به خوردگی ، چگالی جریان ، ضخامت پوشش ، عوامل فیزیکی .