بهبود کیفیت فاضلاب شهری با استفاده از روش توام زیست پالایی و بتن متخلخل

ترکیب گیاه پالایی و بتن متخلخل فناوری جدیدی است که در آن تحت عنوان تصفیه طبیعی از بتن متخلخل و گیاهان مقاوم برای حذف یا کاهش غلظت آلاینده ها استفاده می شود. در این پژوهش عملکرد بتن متخلخل همراه با مواد افزودنی همچون پوکه معدنی و پرلیت به عنوان بستر و گیاه وتیور بر روی پساب شهری مورد بررسی قرار گرفته است. مکعب مستطیل هایی از بتن متخلخل با ابعاد ۳۰×۳۰×۱۵ سانتی متر مکعب (که به ترتیب طول، عرض و ارتفاع می باشد) ساخته و گیاه مورد نظر با دو تراکم متفاوت (۱۲ و ۲۷ بوته گیاه) در بین بتن ها قرار داده شد. پس از گذشت زمان های ماند مورد نظر (۵، ۷ و ۹ ساعت) جریان پساب از حوضچه ورودی و خروجی نمونه برداری شد و آزمایش های تعداد کل کلی فرم، اکسیژن خواهی بیولوژیکی(BOD)، اکسیژن خواهی شیمیایی (COD) و کل جامد معلق (TSS) بر روی نمونه ها انجام گرفت. اثر بتن متخلخل، تراکم گیاهی و زمان ماند با استفاده از طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. به طور متوسط در زمان ماند ۵ ساعت BOD، COD، TSS و کلی فرم به ترتیب ۱/۱۶، ۵/۲۷، ۶/۲۰ و ۱/۱۹ درصد کاهش یافت. همچنین به طور متوسط در زمان ماند ۷ ساعت BOD، COD، TSS و کلی فرم به ترتیب ۵/۲۰، ۳۳، ۱/۲۶ و ۳/۲۵ درصد کاهش یافت. در زمان ماند ۹ ساعت نیز به طور متوسط BOD، COD، TSS و کلی فرم به ترتیب ۹/۲۵، ۵/۳۸، ۹/۳۱ و ۵/۳۰ درصد کاهش یافت. در مجموع این طرح در حذف BOD، COD و TSS موفق عمل نمود و در حذف کلی فرم نیز عملکرد خوبی داشته است.

کلیدواژه ها:

زیست پالایی ، پساب ، بتن متخلخل ، وتیور