تاثیر تکنیکهای آزادسازی هیجان بر مولفه های کیفیت زندگی در مدرسهدر دانش آموزان دختر مضطرب پایه اول دوره متوسطه اول شهر اهواز

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تکنیکهای آزادسازی هیجان بر مولفه های کیفیت زندگی در مدرسه (هیجانهای منفی، روابط معلم-شاگردی، احساس مفید بودن، انسجام اجتماعی، پیشرفت، ماجراجویی و رضایت عمومی) در دانشآموزان دختر مضطرب پایه اول دوره متوسطه اول شهر اهواز انجام شد. این پژوهش به صورت آزمایشی میدانی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر مضطرب پایه اول دوره متوسطه اول شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ تشکیل داد. نمونه گیری به صورت تصادفی چند مرحله ای انجام گرفت. ابزارهای این پژوهش سیاهه اضطراب بک و مقیاس کیفیت زندگی در مدرسه بود. برای بررسی تکنیکهای آزادسازی هیجان، ۳۰ نفر از دانش آموزانی که نمرات بین ۲۶ تا ۶۳ را از سیاهه اضطراب بک کسب کرده بودند به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. قبل از شروع آموزش تکنیکهای آزادسازی هیجان، از هر دو گروه آزمایشی و گواه، پیش آزمون کیفیت زندگی در مدرسه گرفته شد. سپس، به گروه آزمایشی تکنیکهای آزادسازی هیجان آموزش داده شد، ولی گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام دوره آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج نشان داد که تکنیکهای آزادسازی هیجان موجب کاهش هیجانهای منفی، بهبود روابط معلم-شاگردی، افزایش احساس مفید بودن، انسجام اجتماعی، پیشرفت و ماجراجویی شد، ولی بر مولفه رضایت عمومی تاثیر معنیداری نداشت.

کلیدواژه ها:

آزادسازی هیجان ، کیفیت زندگی در مدرسه