اثرگذاری سواد حرکتی دانش آموزان در فرآیند آموزش

در این پژوهش، محقق مساله سواد حرکتی را با بهره گیری از مقالات معتبر بررسی نموده است. برنامه های درسی تربیت بدنی در مدارس ابتدایی باید مبتنی بر چشم اندازی باشند که دانش، مهارت ها و درک کسب شده در کل زندگی دانش آموزان مفید واقع شوند و از طریق توانا ساختن آنها در کسب سواد بدنی و سلامتی و همچنین فهم، استعداد و تعهد موردنیاز به زندگی سالم و فعال و ترویج مزایای زندگی فعال سالم، به پیشرفت و شکوفایی آنها در دنیای همیشه در حال تغییر منتهی شود. سواد بدنی (توانایی حرکت همراه با شایستگی در انواع فعالیت های بدنی) و سواد سلامتی (یعنی مهارت های موردنیاز برای کسب، درک و استفاده از اطلاعات برای تصمیم گیری مناسب برای سلامتی) که باید دانش آموزان را در ایجاد و توسعه مهارت های لازم برای انتخاب های سالم کمک کنند، در تدوین برنامه درسی کلیدی هستند . در اصل، این دستورالعملی است که شایستگی ها و نگرش ها و رفتارهای مثبت را شامل می شود. ورزش ها بخشی از زندگی بسیاری از دانش آموزان ابتدایی است. سواد حرکتی یک رویکرد بسیار عملی برای مشارکت و توسعه ورزش در طول عمر جوانان است. اما شمول ورزش در تصویر، به صورت بازگشت به چشم انداز مهارتی مورد انتقاد قرار می گیرد. یادگیری مهارت های حرکتی پایه منجر به مشارکت ورزشی بیشتر در دانش آموزان ابتدایی می شود. باز هم، به نظر می رسد که سواد فیزیکی نباید با مهارت های حرکتی اساسی حتی در محیط ورزشی اشتباه گرفته شود. ممکن است این مفهوم یک تفکر ساده و دلپذیر باشد، یادگیری بلوک های ساختمانی حرکت، بدون توجه به سواد فیزیکی یا مهارت های حرکتی اساسی، منجر به مشارکت در ورزش خواهد شد

کلیدواژه ها:

سواد حرکتی ، تربیت بدنی ، سواد حرکتی در آموزش