اثر نوع بستر کشت و اصلاح کننده ها روی رنگدانه های فتوستزی گیاه ارزن دم روباهی

به منظور بررسی تاثیر اصلاح کننده های خاکی در بسترهای مختلف کشت روی رنگدانه های فتوسنتزی و SPAD گیاه ارزن دم روباهی ، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شده است . عامل اول شامل بسترهای کشت (خاک جنگلی ، خاک زراعی و شن ساحلی ) و عامل دوم شامل اصلاح کنندههای خاکی (زغال زیستی ، سپیولیت ، بنتونیت ، زئولیت و شاهد (بدون اصلاحکننده)) می باشد. نتایج نشان می دهد که اصلاح کنندهها در بسترهای خاک جنگلی و زراعی تاثیری روی رنگدانه های فتوسنتزی و SPAD نشان ندادند. اصلاح کنندهها در بستر شن ساحلی تاثیر معنی داری روی این خصوصیات داشتند به طوری که تیمار سپیولیت بیشترین میزان رنگدانه های فتوسنتزی را دارا بود. مقدار کلروفیل a و کلروفیل کل در زئولیت به طور معنی داری نسبت به زغال زیستی ، بنتونیت و شاهد بیشتر بود. زغال زیستی و بنتونیت به ترتیب از طریق افزایش pH و شوری خاک سبب کاهش جذب عناصر غذایی و رطوبت به وسیله گیاه شده که در نتیجه باعث عدم تفاوت معنی داری در رنگدانه های فتوسنتزی نسبت به شاهد شدهاست . در شن ساحلی ، مقدار SPAD در اصلاح کنندهها به طور معنی داری نسبت به شاهد بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

شن ساحلی ، سپیولیت ، زئولیت ، کلروفیل ، SPAD