فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی بیماران PD هنگامراه رفتن با و بدون تکلیف شناختی دوگانه

ضعف تعادل راه رفتن در بیماران پارکینسون میتواند خطر سقوط و ناتوانی را افزایش دهد. بهبود تعادل راه رفتن از طریق انجام تکلیف دوگانه امکان پذیر است. چگونگی فعالیت عضلات اندام تحتانی در بیماران پارکینسون هنگام راه رفتن همراه با یک تکلیف ثانوی مشخص نیست. هدف این مطالعه بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی بیمارانپارکینسون هنگام راه رفتن با و بدون تکلیف شناختی دوگانه بود.مواد و روشها مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود تعداد ۱۴ بیمار پارکینسون و ۱۵ فرد در این تحقیق شرکت کردند متغیرهای کینماتیکی راه رفتن با استفاده از سیستم تحلیل حرکتی Vicon و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مهم اندام تحتانی با استفاده از دستگاه ۱۶-MA۳۰۰ ثبت شد برای تحلیل دادهها از آزمون Repeated Measure در محیط نرم افزار ۱۹-SPSS و a<۰/۰۵) استفاده شد.یافته ها در همه آزمودنیها تکلیف شناختی دوگانه باعث (۱۹/۳) کاهش شدت فعالیت عضلات در مرحله نوسان راه رفتن شد P=۰/۰۰۱). در مرحله استقرار، شدت فعالیت عضلات مفصل زانو (۵۵/۶) و ران (۵۴/۲) در بیماران به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم بود (P=۰/۰۲) شدت فعالیت عضلات سمت چپ بیماران (۲۲/۴% از سمت راست آنها بیشتر بود (۰/۰۳=P).بحث و نتیجه گیری تکلیف شناختی دوگانه هنگام راه رفتن موجب کاهش فعالیت عضلانی میگردد اثر تکلیف شناختی دوگانه در بیماران پارکینسون و افراد سالم مشابه است. در برنامه توان بخشی بیماران پارکینسون تقویت عضلات اکستنسور زانو وران و کاهش شدت فعالیت آنها با استفاده از تکالیف ثانوی شناختی توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

بیماری پارکینسون ، الکترومیوگرافی ، اختلال شناختی ، راه رفتن.