تقویت لایه بستر خطوط ریلی بالاستی با استفاده از ژئوسینتتیک ها

ژئوسینتتیک ها اصطلاحی کلی هستند که به ورقه های نازک و انعطاف پذیر ساخته شده از مصالح مصنوعی اطلاق می شوند (مثل: پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی استر و ...) که در حد فاصل خاک و مصالح دانه ای جهت ارتقاء ویژگی های خاک بکار می روند (مثل: مقاومت برشی، هدایت هیدرولیکی، فیلتراسیون، جداسازی و ...). طی چند دهه ی اخیر، انواع مختلفی از ژئوسینتتیک ها در راستای کاهش نشست و بهبود زهکشی در خطوط راه آهن با رویکرد آزمون و خطا، به کار گرفته شده اند. در ادامه انواع مختلفی از ژئوسینتتیک های موجود برای عملیات ژئوتکنیکی و تاثیر آن ها در محیط های خشن و سخت راه آهن، توسط محققین تشریح می گردد. محققین چهار موقعیت مختلف قرارگیری ژئوتکستایل ها در خطوط بالاستی راه آهن را بررسی نموده و همچنین به مروری کوتاه در خصوص آزمایشات انجام شده بر روی ژئوسینتتیک ها می پردازند. در انتها محققین در بخش نتیجه گیری، نقش و عملکرد انواع مختلف ژئوسینتتیک ها (شامل: ژئوتکستایل ها، ژئوممبرین ها، ژئوگریدها، ژئووب ها و ژئوکامپوزیت ها) را به تفکیک بیان می کنند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: ژئوسینتتیک ، ژئوتکستایل ، ژئوممبرین ، ژئوگرید ، ژئووب ، ژئوکامپوزیت ، لایه بستر ، لایه بالاست ، خطوط ریلی