ارائه راهکارهای افزایش مشارکت فراگیران در فرایند یاددهی یادگیری

نظام تعلیم و تربیت باید برای محقق ساختن مدارس یادگیرنده محور متمرکز شوند. با این حال، به نظر می رسد که سیاست ها و شیوه های آموزشی بیش از حد فعلی، فراگیرانی را پرورش می دهد که با شرکت در نوعی مدرسه که معمولا منجر به یادگیری عمیق و رشد شخصی نمی شود، آشنا می شوند. فراگیرانی که انتظار می رود مشارکت بیشتری بر یادگیری خود داشته باشند باید فرصت هایی برای توسعه مهارت های لازم داشته باشند و باید از آنها حمایت کرد تا به تدریج نقش های فعال تری را به عنوان یادگیرنده ایفا کنند .به آنها می توان به صراحت مهارت های لازم برای یادگیری بهتر را آموزش داد و همچنین در فعالیت های دانشگاهی که به طور همزمان دانش محتوا را توسعه می دهد و مهارت های یادگیری را ایجاد می کند، شرکت کرد. در ادبیات دانشگاهی، اصطلاحات خودکنترلی و خودتنظیمی اغلب به صورت مترادف به کار می روند. هر دو به ابزارهایی اشاره دارند که فراگیران از طریق آن مشارکت یادگیری خود را برعهده می گیرند و به تحقق اهداف خود کمک می کنند، مانند تکمیل پروژه ها یا کسب نمره خاص در کلاس. یادگیرندگانی که در فعالیت های مشارکتی موثر با همسالان خود شرکت می کنند، از نتایج تحصیلی بهتر، روابط قوی تر و بهزیستی روان شناختی فردی بیشتر بهره مند. اگر فراگیران می خواهند یادگیری خود را فراتر از کلاس درس و مدرسه گسترش دهند، باید مهارت های همکاری را توسعه دهند که به آنها امکان می دهد زمانی که به معلم دسترسی ندارند، یاد بگیرند. در مطالعه حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و گردآوری منابع کتابخانه ای به بررسی راهکارهای افزایش مشارکت فراگیران در امر یادگیری پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، خودتنظیمی ، یادگیری فعال ، همکاری