رسالت آموزش و پرورش درارتقاء رشد علمی کشور

فرآیند پیشرفت و توسعه علمی کشور، یک مقوله چند وجهی است و از ابعاد متعددی قابل بررسی می باشد. هدف از نگارش این مقاله ، تعیین و تبیین رسالت آموزش و پرورش در فرایند شتاب رشد علمی کشورمی باشد. روش تحقیق مورد استفاده در این مقاله، روش مطالعه کتابخانه ای و اسنادی است. پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، حرکت به سمت توسعه ی آموزشو پرورش در تمامی سطوح و در دو بعد کمی و کیفی کار خود را آغاز نمود. در این مسیر موضوع تولید علم به عنوان یک موضوع بکر و مورد نیاز، نظر اندیشمندان و صاحب نظران را به خود جلب کرد. تولید علم، فرآیندی است که به شدت باید با لوازم و فعالیت های مناسب پشتیبانی شود. راهکار علمی تولید علم به ارزشیابی و نوسازی آموزش و پرورش کشور باز می گردد. فصل سوم سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بخش بیانیه ماموریت چنین بیان می کند که»وزارت آموزش و پرورش مهم ترین نهاد تعلیم و تربیت رسمی عمومی، متولی فرآیند تعلیم و تربیت در همه ساحت های تعلیم و تربیت، قوام بخش فرهنگ عمومیو تعالی بخش جامعه اسلامی بر اساس نظام معیار اسلامی، با مشارکت خانواده، نهادها و سازمان های دولتی و غیر دولتی است.« همین طور راهبردهای کلان، ۳، ۴، ۶، ۸، ۱۰،۹، ۱۱ و ۱۳، این سند بر نقش منابع انسانی و برنامه ریزی برای توسعه هرچه بیشتر آن تاکید دارد. در همین راستا، سند چشمانداز در افق ۱۴۰۴ ایران را کشوری توسعه یافته و دارای جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه ترسیم کرده است. بنابراین، از منظر اسناد بالادستی در حوزه تعلیم و تربیت و نیز در عرصه برنامه ریزی برای توسعه همه جانبه کشور خصوصا در زمینه موضوعات علمی وفناوری در آینده، توجه به منابع انسانی و تربیت نیروی انسانی کارآمد برای رشد و توسعه کشور امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. با عنایت به ضرورت موضوع، این مسئله مطرح می شود که هریک از متولیان امر تربیت و توسعه نیروی انسانی در کشورخصوصا نظام آموزش و پرورش در رشد علمی کشورچه وظائفی دارند و سهم هرکدام از آنها در این خصوص چه می تواند باشد و چگونه باید این عوامل سهیم به ایفای نقش خود به صورت مستقل ودر عین حال در چارچوب یک برنامه منسجم منجر به رشد علمی بپردازند .

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، رشد علمی ، شتاب رشد علمی.