بررسی تطبیقی دعوت در اسماعیلیه و نهضت صوفیانه عبدالله قطب بن محیی

دعوت و نقش بسزای آن از مهمترین مبانی فکری و از خصوصیات نهضت اسماعیلیه محسوب می شود. از سویی دیگر، بررسی شیوه دعوت در بین آثار و نهضت های صوفیه از موضوعاتی است که در مطالعات تاریخ تصوف نیاز به تامل بیشتری دارد. در قرن نهم هجری قمری نقش مسئله ی دعوت در نهضت یک عارف و عالم دینی که به عبدالله قطب بن محیی جهرمی شهرت دارد؛ به چشم می خورد. عبدالله قطب، از جمله عارفان و عالمان قرن نهم و اوایل قرن دهم ه.ق است که در جنوب شیراز و در چند کیلومتری جهرم شهرکی به نام اخوان آباد برای پیشبرد نهضت صوفیانه خود تاسیس کرد. مهمترین اثر عبدالله قطب بن محیی مکاتیب یعنی مجموعه نامه های اوست. عبدالله قطب در این مکاتیب علاوه بر آموزه های اخلاقی و تعالیم عرفانی به مسئله ی دعوت الهیه به صراحت اشاره کرده و برای دعوت آدابی را برمی شمارد که از تطبیق این موضوع با سبک دعوت و اهداف اسماعیلیه به شباهت ها و تفاوتی می توان دست یافت. این تحقیق، علاوه بر شباهت هایی بین سبک و ساختار دعوت بین نهضت اسماعیلیه و نهضت صوفیانه عبدالله قطب، به گرایش شیعی عبدالله قطب بن محیی و توجه او به پیر و امام می پردازد.

کلیدواژه ها:

دعوت ، اسماعیلیه ، تصوف ، عبدالله قطب بن محیی ، قرن نهم هجری قمری