مطالعه تطبیقی روش کارکردی و تجویزی در کاربری مسکونی آپارتمانی از نظر میزان مصرف مصالح و انرژی نهفته نمونه موردی شهر ایلام

امروزه با افزایش شهرنشینی ، قانونگذاران ضوابطی را ارائه کرده اند که ضمن هماهنگ کردن اهداف شهرسازی و اعتلای معماری ایرانی ، با در نظر گرفتن روشهای نوین ، به شیوه های مناسب ساختمانی پاسخگو باشند. در راستای تدوین این ضوابط ، مسئله انرژی در کشور ما مورد توجه مناسبی نبوده است ؛ اما در سالهای اخیر به دلایل گوناگون، صرفه جویی انرژی به عنوان یک امر ضروری مطرح شده است و باید اذعان داشت که در ایران تحول شایسته ای در این راستا صورت نگرفته است . اولین سنگ بنای این تحول میتواند بازنگری مقررات موجود با لحاظ کردن مسئله انرژی توسط قانونگذاران مربوطه باشد. در این مطالعه هدف، بررسی و مقایسه روش کارکردی و تجویزی و تاثیر آن بر میزان عایق در شرایط آب و هوایی یکسان است . در این پژوهش ، ابتدا به محاسبه روش کارکردی یک ساختمان و در ادامه به محاسبه آن به روش تجویزی که در نهایت با استفاده از نتایج به دست آمده به تحلیل و مقایسه ی بهینه عایق ساختمان در آب و هوای شهر ایلام پرداخته شده است . نتایج نشان می دهد میزان مصرف مصالح در جهت عایق حرارتی ساختمان در روش تجویزی بیشتر از روش کارکردی می باشد که این خود باعث هدر رفت مصالح و مصرف بیشتر انرژی در بخش تولید مصالح ساختمانی می گردد . در این پژوهش با استفاده از روش کمی و جمع اوری داده ها و تحلیل اطلاعات جمع اوری شده کار شده است .

کلیدواژه ها:

بهینه سازی مصرف انرژی ، ایلام ، کارکردی ، تجویزی