افزایش زیست پذیری بافت های فرسوده شهری از طریق اعمال برنامه های راهبردی مداخله گر بوم گرا، پژوهش موردی: شهر خرم آباد

هدف این پژوهش شناسایی ساختار فضایی- کالبدی، مسائل و مشکلات موجود بافت فرسوده خرم آباد و عوامل موثر بر زیست پذیری این بافت برای ارائه راهکارهای علمی و عملی جهت بازآفرینی آن از طریق اعمال برنامه های راهبردی مداخله گر بوم گرا در جهت افزایش زیست پذیری است و با رویکردی توصیفی تحلیلی و بر مبنای داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای و اسناد و نوشته های مربوطه و تحقیق­ های میدانی، محدوده بافت فرسوده خرم آباد و جمعیت ساکن در این بافت انجام شده است.  بررسی جامع وضعیت موجود و ارائه  برنامه های راهبردی جهت رسیدن به الگویی است که در آن زیست پذیری بافت فرسوده  ارتقا یابد ، نوآوری پژوهش حاضر می باشد. نتایج و یافته های پژوهش نشان می دهد که زیست پذیری در بافت فرسوده خرم آباد وضعیت مطلوبی ندارد و موانع رسیدن به یک زندگی مطلوب در بافت فرسوده شهر خرم آباد مسائل کالبدی و  فنی و پس ازآن به ترتیب مشکلات اقتصادی، مشکلات فرهنگی و اجتماعی، مشکلات مدیریتی و اجرایی، مشکلات زیست محیطی، مشکلات زیبایی شناختی سیما و نمای شهری، مشکلات حقوقی و قانونی، مشکلات شبکه های ارتباطی و راه های دسترسی و مشکلات مربوط به تجهیزات و خدمات شهری می باشد که باید در سیاست گذاری های شهری و برنامه های راهبردی مداخله گر بوم گرا مورد تاکید بیشتر قرار گیرند تا زیست پذیری بافت ارتقا یابد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، بافت فرسوده ، بوم گرا ، خرم آباد ، زیست پذیری