بررسی رابطه ی ذهنیت فلسفی و ایدئولوژی برنامه درسی با رویکردهای تدریس در دبیران متوسطه دوم نظری.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی ذهنیت فلسفی و ایدئولوژی برنامه درسی با رویکردهای تدریس دبیران می باشد. جامعه پژوهش حاضر شامل دبیران دوره متوسطه دوم نظری شهرستان نهاوند به تعداد ۲۴۴ نفر می باشد که با روش سرشماری در نهایت ۱۸۳پرسشنامه جمع آوری گردید. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه های ذهنیت فلسفی(۱۳۸۲)، ایدئولوژی برنامه درسی(۱۳۹۳) و رویکردهای تدریس(۲۰۰۷) می باشدروایی صوری پرسشنامه ها با استفاده از نظر متخصصان تایید گردید؛ ضریب آلفای کرونباخ برای ذهنیت فلسفی ۷۲/۰و رویکرد تدریس ۸۵/۰ و ضریب بازآزمایی برای هریک از ابعاد ایدئولوزی بالاتر از ۶۹/۰ به دست آمد. یافته ها نشان داد که، ذهنیت فلسفی دبیران(۶۳/۰۱،۰/۰P<) بالاتر از حد متوسط بوده، ایدئولوژی غالب در بین آنان کارایی اجتماعی بود و رویکرد تدریس معلم – محور بیش از رویکرد محصل- محور مورد حمایت دبیران می باشد. همچنین نتایج حاکی از رابطه ی معنی دار ذهنیت فلسفی و بعد انعطاف پذیری با ایدئولوژی دانش پژوهان علمی، یادگیرنده محور و بازسازی اجتماعی بود. همچنین رابطه معنی داری بین ذهنیت فلسفی با رویکرد معلم- محور(۰۵/۰P>)، و نیز ابعاد جامعیت و تعمق از ذهنیت فلسفی با رویکردهای معلم- محور و شاگرد- محور مشاهده گردید. وجود ارتباط مثبت معنی دار بین رویکرد تدریس معلم- محور با رویکرد تدریس محصل- محور (۰۱/۰P<، ۳۳/۰r=) از دیگر یافته های پژوهش حاضر به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

ذهنیت فلسفی ، ایدئولوژی برنامه درسی ، رویکردهای تدریس ، دبیران متوسطه