اثر بخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر اضطراب در بیماران کرونری قلبی با فشار خون بالا

مقدمه و هدف: بیماری عروق کرونر قلبی نه تنها عامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی بشر و در دراز مدت با ماهیت ناتوان کننده خود، پاره ای از محدودیت ها را در زندگی فرد به وجود می آورد، پژوهش حاضر، با هدف اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر کاهش اضطراب بیماران مبتلا به بیماری قلبی- عروقی انجام شده است. روش: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پگیری ۳ ماهه با گروه کنترل انجام گرفت. تعدااد ۵۲ نفر از بیماران زن با تشخیص بیماری عروق کرونر قلبی از میان بیماران مراجعه کننده به پلی کلینیک تخصصی حضرت فاطمه (س) (سازمان تامین اجتماعی) واقع در شهرستان ارومیه در ماه های شهریور ماه تا آذر ماه ۱۳۹۹ انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای) (n=۲۶) و کنترل (n=۲۶) گماشته شدند، کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک اضطراب حالت- صفت STAI (شپیلبرگز و همکاران، ۱۰۷۰) را در سه مرحله تکمیل کردند. پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر چند متغیری و همچنین آزمون های تعقیبی توکی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد میانگین متغیر اضطراب حالت- صفت در مرحله پیش آزمون است، اما تفاوت بین سه گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بود که می تواند حاکی از اثربخشی مداخلات بر متغیرهای ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بوده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مذکور می تواند در بهبود اضطراب حالت- صفت در بیماران زن مبتلا به بیماری قلبی- عروقی به عنوان مداخلات روانشناسی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای ، اضطراب حالت ، صفت ، بیماران کرونری قلبی با فشار خون بالا