بررسی و مقایسه خصوصیات کمی، کیفی و فنولوژیکی ژنوتیپ های مختلف انگورترکمن به همراه ارقام شاهد پیکانی و رازقی در منطقه ترشیز

این تحقیق به منظور بررسی روابط بین صفات و تنوع ژنوتیپ های مختلف انگور ترکمن به همراه ارقام شاهد پیکانی و رازقی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کاشمر در سال ۱۴۰۰ به اجرا درآمد. در این پژوهش ۲۹ صفت مورد بررسی قرار گرفت که شامل ارزیابی صفات فنولوژیکی ، صفات مورفولوژیکی ، صفات کیفی میوه، صفات عملکرد و اجزای انگور و کشمش می با شد. بر اساس نتایج تجزیه عامل ها، سه عامل اول، مجموعا ۷۸/۹۰ در صد واریانس بین ژنوتیپ ها و ارقام را توجیه نمود. عامل اول بیشترین سهم را در تبیین واریانس کل داشت . بنابراین صفات این عامل که با توجه به صفات مهم عامل مورفولوژیک و اجزای عملکرد انگور و کشمش نامگذاری گردید در ارزیابی ژنوتیپ ها و ارقام مهم تلقی می گردد. تجزیه خو شه ای به روش Ward و با ا ستفاده از مربع فاصله اقلیدسی انجام شد. نتایج تجزیه خوشه ای از لحاظ صفات مورد مطالعه ، ژنوتیپ ها و ارقام را در سه گروه اصلی قرار داد گروه اول: ژنوتیپ های این گروه دارای بیشترین میانگین وزن حبه و خو شه بود. گروه دوم: کمترین میانگین زمان رسیدن و همچنین کمترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون در این گروه قرار داشت . گروه سوم: شامل ارقام شاهد (رازقی و پیکانی ) است . بیشترین میانگین TSS (میزان قند) مربوط به ارقام این گروه می باشد همچنین بیشترین میانگین عملکرد تبدیل انگور به ک شمش نیز در این گروه قرار دا شت که نشان می دهد ارقام این گروه منا سب جهت فرآوری انگور به کشمش می باشد.

کلیدواژه ها:

انگور ( (Vitis vinifera ، گروه بندی ، همبستگی بین صفات ، کمیت و کیفیت