تاثیر تغییرات آیین نامه ی ۳۱۸ ACI بر طراحی تیر عمیق به روشبست و بند

مدل بست و بند (خرپایی از سال (۲۰۰۲) به عنوان یک روش طراحی قابل قبول به صورت ضمیمه وارد آیین نامه ی بتن آمریکا (۳۱۸ ACI) گردید. این روش ابزاری ارزشمند جهت طراحی اجزائی از سازه است که در آن نظریه ی تیر برنولی صادق نیست. در این روش میتوان نواحی آشفته را با مجموعه ای از اعضای کششی فشاری و گره ها مدل نمود. سپس تحلیلهای مربوطه را انجام و به طرح آرماتور گذاری مورد نیاز که به منظور تحمل بارهای وارده در حالت سرویس مورد نیاز است دست یافت. در این مقاله تیر عمیقی بر اساس ویرایش جدید و قدیم آیین نامه ی ACI طراحی و ضمن بیان تغییرات اعمالی در ویرایش جدید آیین نامه ی ACI که به ویرایش جدید آیین نامه ی بتن ایران نیز وارد شده روند رو به رشد این آیین نامه در طراحی عناصر سازه ای بررسی گردیده است.

کلیدواژه ها:

روش بست و بند ، ناحیه ی آشفته ، تئوری تیر برنولی ، تیر عمیق