ارزیابی انگیزه معلمان و تبعات آن بر اثربخشی آموزش در مدارس

در دنیای امروز، آموزگاران با چالش های فراوانی روبرو هستند که موجب کاهش انگیزه آنان می شود. فراتر از تدریس و نمره گذاری روزانه، آموزگاران با دانش آموزانی با مشکلات رفتاری یا خانوادگی، ناتوانی های یادگیری و غیره مواجه می شوند. به عنوان مدیر مدرسه، انگیزه نگه داشتن آموزگاران بخش مهمی از نقش مدیر است. برای مدیرانی که می خواهند در کنار کادر آموزشی خود باشند، قابل دسترس بودن و برقراری ارتباط بسیار مهم است. بنابراین، به منظور ایجاد یک محیط مثبت که در آن آموزگاران احساس کنند اجازه دارند مشکلات روزانه خود را بیان کنند و در مورد آنها صحبت کنند، مدیران مدارس ابتدایی باید اطمینان حاصل کنند که ببینند چه چیزی آنها را نگران می کند. قطعا به ایجاد فضای همدلی و اعتماد کمک خواهد کرد . بین معلم با انگیزه و بی انگیزه تفاوت وجود دارد. آموزگاران با انگیزه بالا درگیر، متمرکز، مرتبط با رهبران و سایر آموزگاران هستند و همیشه در تلاش برای انجام کارهای بیشتر هستند. از سوی دیگر، آموزگاران با انگیزه پایین اغلب بی علاقگی را نشان می دهند، درگیر هستند و تمایل دارند حداقل ها را انجام دهند. بدیهی است که یک نگرش با حسن نیت و در دسترس می تواند اولین گام مدیران برای ایجاد انگیزه در آموزگاران و ایجاد یک سیستم حمایتی پایدار برای آنها باشد . انگیزه بیرونی از بیرون معلم می آید. سیستم آموزشی به طور خودکار از پاداش های بیرونی مانند ارزیابی آموزگاران و سنجش آموزگاران بر اساس نمرات آزمون دانش آموزان استفاده می کند. اگرچه اینها می توانند برای برخی از آموزگاران مثبت باشند، اما مفاهیم منفی نیز دارند. تلاش برای ایجاد انگیزه و مشارکت معلمان، حفظ معلم ابتدایی را افزایش می دهد، نتایج دانش آموزان را بهبود می بخشد و فرهنگ مدرسه مثبت را تقویت می کند. این آموزگاران را تشویق می کند که فراتر از عملکرد عادی عمل کنند و بهترین عملکرد خود را داشته باشند.

کلیدواژه ها:

انگیزه ، عوامل بی انگیزگی ، بازپروری انگیزه در معلمان ، فراگیران.