مدیریت متمرکز و غیرمتمرکز در نظام آموزشی:مزایا و معایب

مدیریت آموزشی متمرکز به مدیریت هر برنامه آموزشی اطلاق می شود که بر عهده افرادی است که به طور فعال و داخلی در مدیریت هر برنامه آموزشی مشارکت دارند، این به طور قطع به رئیس موسسه یا سرپرست و مدیر مدرسه و سایر پرسنل آموزشی، فراگیران و کارکنان غیر آموزشی اشاره دارد. در مقابل تمرکززدایی به نوع مدیریتی اطلاق می شود که در آن کنترل به سازمان ها یا افراد اعم از سطح پایه تا سطح بالا واگذار می شود. حقوق کلیه سازمان ها یا افرادی که با موسسه آموزشی مرتبط هستند را به رسمیت می شناسد. با اینکه معلمان، روش های تدریس اتخاذ شده توسط آن ها، کتاب ها و محتوای آموزشی عوامل تاثیرگذار بر آموزش و یادگیری هستند، مدیریت مدارس نقش بسزایی در نتایج آموزشی ایجاد می کند. مدیریت مدرسه، فعالیت های آموزشی و روال های تدریس را جهت دهی نموده و یک عامل تعیین کننده در اثربخشی آموزش است. علاوه بر این، مدیریت مدرسه در رضایت شغلی معلمان و رضایت دانش-آموزان از فضای مدرسه و فرآیند یادگیری به شکلی مستقیم تاثیرگذار است. از این رو، در این مقاله رویکردهای مدیریتی متمرکز و غیر متمرکز مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند.هدف از مقاله حاضر بررسی دو مقوله مدیریتی متمرکز و غیرمتمرکز در نظام آموزشی و مزایا و معایب هریک از آنهاست.روش پژوهش در این نوشتار از نوع توصیفی بوده و از منابع کتابخانه ای و مقالات مروری در این حوزه استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت مدارس ، مدیریت متمرکز ، مدیریت غیرمتمرکز ، نظام آموزشی ، برنامه آموزشی.