بهینه سازی اصلاح اثرات جمجمه بر روی سیگنال فوتواکوستیک دریافتی از مغزمطالعه شبیه سازی

استخوان جمجمه به صورت یک مانع پراکنده ساز امواج اکوستیک انتشاری و لایه برهم زننده تطبیق امپدانس اکوستیکی در تصویربرداری درون جمجمهای فوتواکوستیک از مغز عمل میکند از این رو حضور جمجمه در مسیر انتشار سیگنال فوتواکوستیک منجر به اغتشاشات مهمی در دامنه و فاز سیگنال دریافتی میشود در این مقاله به بررسی و ارائه راهکاری برای بهبود جبرانسازی اثرات ناشی از جمجمه بر روی سیگنال فوتواکوستیک دریافتی از مغز پرداخته ایم به این منظور ابتدا الگوریتم پیشنهادی بر مبنای مدل اصلاح یافته مشابهت یابی فضای برداری با استفاده از معیار حاصل جمع وزن دار شباهت بردارهای ویژگی معرفی شده است و مقدار بهینه وزن نسبت داده شده به هر بردار ویژگی با اجرای الگوریتم ژنتیک به دست آمده است. سپس شبیه سازیهای عددی مبتنی بر مدل مذکور بر روی فانتوم عددی جمجمه تحقق یافته است. نتایج نشان میدهد که استفاده از معیار حاصل جمع وزن دار شباهت بردارهای ویژگی دقت نتیجه حاصل از جبرانسازی را بالا برده و مقدار خطا را در مقایسه با معیار میانگین شباهت بردارهای ویژگی کاهشمی دهد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم A-MIVA ، جبران سازی ، فوتواکوستیک ، مشابهت یابی فضای برداری