تحلیل و پیش بینی تعداد ناوگان هوایی ایران با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم ها

امروزه با بروز تغییرات شدید در محیط اقتصادی- اجتماعی جهان، صنعت حمل و نقل هوایی نیز دچار تحولات اساسی شده و برنامه ریزی برای این صنعت را مشکل تر از پیش نموده است. این صنعت در ایران بدلیل تحریم های بین المللی شدید، نیاز به توسعه هر چه بهتر و بیشتر حمل و نقل هوایی، تقاضا روبه افزایش و همچنین تاثیرات بلندمدت تکنولوژیکی ساخت هواپیما دارای پیچیدگی های خاص خود می باشد. یکی از الزامات برنامه ریزی در هر صنعتی پیش بینی درست از نیازهای صنعت در آینده می باشد. در این مقاله سعی کرده ایم تا با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم ها و شبیه سازی، ساختار حاکم بر صنعت را شناسایی و تعداد ناوگان مورد نیاز در صنعت هوایی ایران را در افق ۱۴۰۴ پیش بینی کنیم. به عبارت دیگر با مدل سازی صنعت هوایی و سپس اعتبارسنجی مدل به بررسی رفتار تعداد ناوگان صنعت هوایی تحت سناریوهای مختلف پرداخته ایم. خروجی مدل های شبیه سازی بیانگر موارد زیر بود: ۱) تقاضا صنعت هوایی رو به افزایش است که این ناشی از رشد اقتصادی، افزایش جمعیت و بد بودن وضعیت سایر وسایل حمل و نقل می باشد؛ ۲) تعداد هواپیماهای مورد نیاز تا سال ۱۴۰۴ طبق سرانه ۳.۴ برابر ۳۲۲ و سرانه ۵ برابر ۴۲۸ ناوگان می باشد. هر چند نیاز به ناوگان هوایی و تقاضا افزاینده است اما نهایتا بدلایل مختلف از جمله محدود بودن بازار ایران این تقاضا در بلند مدت کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

صنعت هوایی ایران ، پویایی شناسی سیستم ها ، نمودار حالت - جریان ، شبیه سازی