بررسی راحتی سواری مسافر در راه آهن

راحتی سواری مسافر در طراحی، ساخت و بهره برداری بعدی تجهیزات حمل و نقل ریلی برای پاسخگویی به تقاضای مردم برای کیفیت سفر به کانون توجه تبدیل شده است. با این حال، راحتی یک مفهوم بسیار ذهنی است که تعیین کمیت و ارزیابی مستقیم آن دشوار است و می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار گیرد و منجر به متنوع شدن فناوری های مربوطه برای بهبود راحتی سواری شود. در این مقاله، تحقیقات اخیر در مورد روش ارزیابی و اقدامات بهبود راحتی سواری مسافران راه آهن بررسی شده است. انواع اصلی راحتی سواری ابتدا با توجه به منابع ناراحتی خلاصه می شود، از جمله راحتی استاتیک، راحتی ارتعاشی، راحتی نویز، راحتی فشار شنیداری، راحتی حرارتی. روشهای ارزیابی فعلی راحتی سواری از جنبه های پارامترهای محیطی بر اساس ماهیت شاخص های ارزیابی معرفی شده اند. در نهایت، فن آوری های بهبود برای هر نوع راحتی سواری ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ریلی ، ارتعاش ، نویز ، پارامتر محیطی.