تاثیر عملیات ترمز بر تعامل دینامیکی چرخ- ریل واگن ها در منحنی تیز

یک مدل دینامیکی جفت شده قطار-ریل مسافت سنگین بر اساس تئوری جفت شده وسیله نقلیه- مسیر توسعه یافته است. مدل عددی در دو حالت معمولی تایید میشود. برای محاسبه، خطوط مختلفی در نظر گرفته شده است که توسط منحنی صفحه با شعاع ۴۰۰ متر و منحنی های محدب قائم (مقعر) با اختلاف عیار ۸ درصد تشکیل شده است. در نظر گرفتن واگن های باری در قطارهای ۱۰۰۰۰ تن و ۲۰۰۰۰ تن به عنوان اهداف تحقیقاتی، عملکرد آنها، رفتارهای جفت کننده مربوطه، و جابجایی ریل در شرایط اضطراری و ترمز سرویس کامل مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار می گیرند. نتایج نشان می دهد که هم ترازی بخش منحنی افقی باعث ایجاد یک زاویه شیب متمایز کوپلر واگن میشود و دامنه شیب برای نیروهای فشاری کوپلرهای مختلف تقربای بدون تغییر است. می توان آن را به توانایی قوی تر تثبیت کننده جفت کننده سیستم واگن باری نسبت داد. با این حال، تحت تاثیر زاویه جفت، نیروی طولی جفت یک جزء جانبی بزرگ تولید می کند که به طور قابل توجهی عملکرد انحنای واگن هایی را که حداکثر نیروهای فشاری جفت را تحمل می کنند، بدتر می کند. به طور کلی، هنگامی که قطارهای ۱۰۰۰۰ و ۲۰۰۰۰ تن در منحنی تیز ترمز می کنند، حداکثر مقادیر نیروی جانبی چرخ و جابجایی جانبی ریل به ترتیب %۳۳ و %۲۸ با توجه به نتایج محاسبه شده در حالت بیکار افزایش می یابد. برای ارزیابی دینامیک واگنهای باری، حالتهای مارشال قطار، وضعیت بیکاری و وضعیت ترمز باید به طور جامع با توجه به موقعیتهای واقعی در نظر گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

واگن باری ، عملکرد انحنای ، قطار سنگین ، ترمز ، تئوری جفت شده وسیله نقلیه - مسیر ، منحنی تیز