بررسی رابطه بین یادگیری برخط، مدیریت زمان و خود اضطرابی دانش آموزان دوره دوم متوسطه طی همه گیری COVID-۱۹

این مطالعه مقطعی به بررسی رابطه بین یادگیری برخط، مدیریت زمان و خود اضطرابی دانش آموزان دروه دوم متوسطه در طول مدت همه گیری COVID-۱۹ پرداخته است. نمونه ای متشکل از ۲۳۰ دانش آموز پسر و دختر که با استفاده از راهبرد نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده های آنلاین از طریق Google Forms با استفاده از آزمون مقیاس نگرش مرتبط با یادگیری الکترونیکی (علوی، (۲۰۱۶، مقیاس ارزیابی خود اضطرابی (زانگ، (۱۹۶۵ و مقیاس مدیریت زمان (ماکان، ( ۱۹۹۰ جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در آمار استنباطی از همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که یادگیری برخط با رفتار مدیریت زمان و خود اضطرابی دانش آموزان رابطه مثبت دارد. رگرسیون نشان داد که مدیریت زمان پیش بینیکننده بسیار معنیداری برای خود اضطرابی دانش آموزان بود. بنابراین ارائه راهنمایی و مشاوره به دانش آموزان برای رفتار مدیریت زمان و خود اضطرابی آنها توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، خوداضطرابی ، COVID-۱۹