ریزرخساره ها،محیط رسوبی و توالی های دیاژنزی سنگ های کربناته سازند آسماری (تاقدیس چناره، جنوب لرستان)

به منظور درک تاریخچه رسوبگذاری سنگ های کربناته سازند آسماری، برش چینه شناسی به ضخامت ۱۴۵ متر در جنوب لرستان انتخاب گردید . لیتولوژی این سازند تناوبی از سنگ آهک نازک لایه، متوسط لایه، ضخیم تا خیلی ضخیم لایه می باشد. نمونه های برداشت شده از این برش ۱۴۵ نمونه می باشد که از لحاظ محیط رسوبی و فرآیند های دیاژنزی مورد بررسی قرار گرفتند بر اساس شواهد صحرایی و مطالعات مقاطع نازک میکروسکوپی با توجه به عدم شواهدی از جمله ساخت چشم پرنده ای، حفرات استروماتاکتیس، ساختم ان های تی پی، قطعات اینتراکلستی ، کانی های تبخیری و نبود آثار و ساختمان های حاصل از خشک شدن رسوبات و همچنین نبود رسوبات لغزشی و ریزشی در نهایت منجر به شناسایی ۷ ریزرخساره مربوط به ۴ کمربند رخساره ای لاگون، سد، بخش محدود شده (رمپ میانی) و رمپ داخلی گردید . در این برش چندین فرآیند دیاژنزی مانند میکریتی شدن، نوریختی (افزایشی و کاهشی)، سیمانی شدن ( سیمان هم محور، هم ضخامت فیبری، هم بعد، بلوکی، دروزی و پوئی کیلوتوپیک) ، فشردگی (مکانیکی و شیمیایی )، انحلال (وابسته به فابریک و غیر وابسته به فابریک)، جانشینی (پیریتی شدن، سیلیسی شدن و دولومیتی شدن) و تعیین مدل دیاژنزی شده است. براساس شواهد پتروگرافی، توالی پاراژنتیکی نهشته های سازند آسماری در این برش در چهار محیط دریایی، آب شیرین، تدفینی و بالاآمدگی تفسیر شده است. سه مرحله دیاژنزی یعنی دیاژنز اولیه ( ائوژنز) ، دیاژنز میانی (مزوژنز ) و دیاژنز نهایی ( تلوژنز ) برای نهشته های مورد مطالعه تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

محیط رسوبی ، دیاژنز ، آسماری ، لرستان