اقدام پژوهی : بررسی مشکلات خودزنی دانش آموزان و راهکارهای برطرف نمودن آن

خودزنی یا خودآسیبی به این معناست که فرد آگاهانه به بدن خود آسیب برساند و به موجب خودزنی جراحت به بدن خودش وارد کند، به گونهای که به خودکشی منجر نشود ولی اثر آن باقی بماند. هدف : نوجوانانی هستند که برای احساس آرامش و راحتی، سعی میکنند مخفیانه، پوست خود را ببرند، بسوزانند یا بخراشند. این آسیب عمدی، به این منظور انجام میشود که فرد نوجوان، بر هیجانات خود غلبه کند. روش پژوهش حاضر از نظر هدف ، کاربردی و بنابر روش توصیفی-تحلیلی است. یافته ها : لازم به ذکر است خودکشی با خودزنی متفاوت است. خودکشی یک یا دوبار تکرار میشود ولی خودزنی بارها و بارها و حتی به صورت روزانه تکرار میشود. همچنین در خودزنی، فرد نمیخواهد خود را بکشد بلکه سعی در تخلیه هیجان و جلب توجه دارد. نتیجه گیری : امروزه خودزنی و خودآزاری در نوجوانان معمول است و از بین هر شش نوجوان یک نفر اقدام به خود زنی میکند. اینگونه اقدامات بین نوجوانان ۱۲ الی ۱۳ ساله متداول است. من به عنوان معلم مشاور مدرسه متوسط اول نمونه ای از دانش آموزی که به خود آسیب می زند را دیده و تمام سعی خود را در برطرف کردن مشکل دانش آموزم انجام دادم که در این پروژه تمام فعالیتهایی موثر را انجام داده تا مشکل او برطرف شود.

کلیدواژه ها:

اختلالات رفتاری ، خود زنی ، نوجوانی