اثر مصرف همزمان مت آمفتامین و الکل بر ترشح دوپامین

مت آمفتامین یک محرک قوی سیستم اعصاب مرکزی است که عمدتا به عنوان یک داروی تفریحی و کمتر به عنوان یک درمان خط دوم برای اختلال بیش فعالی و چاقی استفاده می شود. استفاده همزمان از الکل و مت آمفتامین تاثیر قابل توجهی در ایجاد دوپامین در مغز دارد. هر دو ترکیب باعث افزایش انتشار دوپامین گشته اما مکانیسم عمل هرکدام با یکدیگر مختلف است. الکل بازجذب دوپامین را به سلولهای عصبی مهار می کند، در حالی که مت آمفتامین باعث آزاد شدن دوپامین از پایانه های عصبی می گردد. هنگامی که این دو ترکیب در کنار هم استفاده گردند اثرات یکدیگر را تقویت نموده و منجر به انتشار بیشتر دوپامین می شوند. با این حال، استفاده مزمن از این مواد در نهایت می تواند منجر به کاهش تولید دوپامین و افزایش خطر اعتیاد و سایر پیامدهای منفی بر سلامت گردد. اثر ترکیبی این دو ماده می تواند منجر به سمیت عصبی و تغییرات طولانی مدت در سیستم پاداش در مغز گردد. این حالت منجر به اعتیاد و سایر پیامدهای منفی رفتاری و فیزیولوژیکی در فرد می شود.

کلیدواژه ها:

مت آمفتامین ، الکل ، مصرف همزمان ، دوپامین