بررسی تجربی اتصال پذیری آلومینیوم - پلی کربنات تحت فرآیند کلینچ

یکی از روشهای دستیابی به خواص مکانیکی متغیر در صنایع مختلف از جمله خودروسازی استفاده از ترکیب مواد مختلف مانند فلز - پلیمر است . همچنین یکی دیگر از دلایل مهم برای استفاده از این مواد، کاهش وزن و وسایل نقلیه و در نتیجه کاهش مصرف انرژی است . بنابراین ، استفاده از روشهای رایج برای اتصال این مواد به سایر بخش های سازه، بسیار پرچالش است . در این پژوهش ، قابلیت اتصال پذیری ورق دولایه آلومینیوم / پلی کربنات توسط فرآیند کلینچ بررسی شده است . همچنین تاثیر متغیرهای فرآیندی بر پارامترهای قفل مکانیکی ، ضخامت گلویی و نیروی کلینچ بررسی شد. نتایج نشان می دهند که افزایش عمق قالب و شعاع سنبه تا یک مقدار مشخص باعث افزایش قفل مکانیکی می شود. همچنین با افزایش زاویه سنبه اتصال پذیری آلومینیوم / پلی کربنات کاهش می یابد.