اثر تصویرسازی پتلپ و تمرین تعادلی بر تعادل پویای سالمندان

در سالهای اخیر محققان به بررسی اثر تصویرسازی پتلپ بر عملکرد حرکتی و اینکه چه طور تصویرسازی پتلپ میتواند باعث بهبود در عملکرد شود، علاقمند شدهاند. هدف این پژوهش مقایسه اثر تصویرسازی پتلپ در برابر تمرین تعادلی بر تعادل پویای سالمندان بود. شرکت کنندگان شامل ۴۲ نفرسالمند مرد ساکن شهر اراک بودند. آنها بر اساس نمره پیش آزمون تعادل پویا به ۴ گروه تقسیم شدند. برای اندازه گیری تعادل پویای افراد، آزمون تعادل بس و ستاره استفاده شد. گروه های تمرینی همگن شامل تصویرسازی پتلپ، تمرین تعادلی ، تمرین ترکیبی(تمرین تعادلی و تمرین تصویرسازی پتلپ) و گروه کنترل بودند. گروه ها به جز گروه کنترل تمرینات را به مدت ۶ هفته و هفته ای سه جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسه تمرینی ۴۵ دقیقه بود. آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازه گیری مکرر برای تجزیه و تحلیل داده ها (در سطح معنی داری=(P ۰/۰ ۱ استفاده شد. نتایج نشان داد، گروه های تمرین ترکیبی و تمرین تعادلی بهبود معنیداری در تعادل پویای بس و ستاره نشان دادند(P= ۰/۰۰۰ ، P= ۰/۰۰۱، P ۰/۰۰۰، .(P= ۰/۰۰۰ گروه تصویرسازی پتلپ و گروه کنترل در تعادل پویای بس وستاره بهبود معنیداری نشان ندادند(P= ۰/۲۴ ، P ۰/۵۳، P= ۰/۳۶، .(P= ۰/۲۸ همچنین گروه ترکیبی بیشتر از گروه تمرین تعادلی بهبود در تعادل پویای بس و ستاره را نشان دادند(.(P= ۰/۰۰۴ ,P =۰/۰۰۲ به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین تصویرسازی پتلپ به همراه تمرین جسمانی، تعادل پویا را در میان سالمندان مرد بهبود بخشید ولی تصویرسازی پتلپ به تنهایی در بهبود تعادل پویای سالمندان مرد موثر نشد.

کلیدواژه ها:

تصویرسازی پتلپ ، تعادل پویا ، تمرین تعادلی ، تمرین جسمانی ، سالمند.