اپلیکیشن هوشمند مشارکتی؛ راهی نو در راستای پیشبرد برنامه ریزی محیطی پایدار

مساله اصلی که بسیاری از کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان امروز با آن مواجه هستند، توسعه پایدارمی باشد. ایجاد یک محیط پایدار به تمرکز اصلی در بسیاری از کشورها تبدیل شده است و یکی از دغدغه هایاصلی آن، مدیریت پسماند به صورت هوشمند می باشد. مساله پاکسازی محیط با استفاده از سیستم مدیریتپسماند استاندارد، هزینه قابل توجهی دارد. حتی با وجود مقدار زیادی پول صرف شده برای تمیز کردن محیط،هیچ تضمینی وجود ندارد که این وضعیت بتواند به صورت پایدار حفظ شود. برای مناطق شهری، این مشکل بهدلیل رشد سریع جمعیت و دیگر توسعه ها که حفظ سیستم مدیریت زباله را دشوار می سازد، بدتر شده است.اگرچه مکانیزم های بسیاری برای تمیز و پایدار نگه داشتن محیط پیشنهاد شده است اما حل این مشکل بدونتعامل کامل جامعه پیرامون و فناوری، دشوار به نظر میرسد. تنها با ابتکارات شهر هوشمند از طریق ادغام فناوریدر یک سیستم مدیریت پسماند میتوان محیط را در هر زمانی تمیز نگه داشت. بنابراین، هدف اصلی این مقالهتوسعه یک مدل مفهومی که ساختار اساسی مورد نیاز برای توسعه اپلیکیشن هوشمند در مقابله با مسائل پایداریمحیطی میباشد و همچنین بررسی پیوند مشارکت هوشمند بین فناوری و جامعه که میتواند برای کاهشمشکلات پیش روی در مدیریت یک محیط پاک به ویژه در یک منطقه شهری اجرا شود. در این راستا دو شهرمالزی و سنگاپور از منظر اپلیکیشن های هوشمند در جهت برنامه ریزی محیطی پایدار بررسی شدهاند. در بخشروش پژوهش، الگوریتم مدل مفهومی اپلیکیشن "پاماند" (سامانه مدیریت پایدار پسماند) به همراه رابط کاربریآن پیشنهاد شده است. در نهایت این مقاله اذعان دارد که با بهره گیری از اپلیکیشن های هوشمند میتوان بهنتایجی همچون، کاهش سطح آلودگی محیط، افزایش تعامل اجتماعی، دستیابی به یک محیط پایدار و تولیددرآمد اقتصادی دست یافت.

کلیدواژه ها:

محیط پایدار ، اپلیکیشن هوشمند ، تعامل اجتماعی ، شهر هوشمند