بررسی آثار اجرای طرح بافت های باارزش تاریخی

امروزه به دلایلی چون ارزش های اقتصادی کاذب و عدم آگاهی بخشی از ساکنان مناطق دارای بافت باارزش، تمایل بهتخریب و تغییر کاربری بناها و بافت های باارزش تاریخی حتی در مناطقی با سابقه تاریخی زیاد دیده می شود. در سوی دیگرطرح بافت باارزش روستایی از دهه ۸۰ شمسی به منظور حفاظت از بافت های باارزش تعریف شده و در مناطقی نیز اجراگردیده است. برای یافتن میزان کارآیی این نوع طرح، در یک نمونه پژوهی و به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی تاثیر طرحهای انجام شده در بهبود وضعیت بافت های تاریخی پرداخته می شود. برای این منظور، نتایج حاصل از آثار بهسازی بافت باارزش روستای ورکانه در شهرستان همدان، روستاهای خور، نای بند و فورگ در خراسان جنوبی و سرعین در اردبیل بر اساسمنابع موجود بررسی و جنبه های مختلف آنها مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد.نتایج این مطالعه نشان می دهد طرح بهسازی در روستاهای مذکور باعث ایجاد تغییرات مثبت در ابعاد اجتماعی، کالبدی،زیست محیطی و اقتصادی شده است. در سوی دیگر، محدودیت هایی که بر سر راه حفاظت از بافت باارزش و مقاوم سازی وهزینه های مترتب بر آن وجود دارد مانع از آن شده است که در زمینه مقاوم سازی بافت باارزش موفقیت قابل ملاحظه ایوجود داشته باشد. در کنار آن، میزان همراهی نهادهای خدمت رسان در تدوین راهکارهای انجام خدمات و اجرای زیرساخت هامتناسب با بافت باارزش دیگر چالش پیش روی طرح بافت باارزش روستایی قلمداد می گردد.

کلیدواژه ها:

بافت باارزش تاریخی ، ابعاد کالبدی ، اقتصادی و محیطی ، چالش های اجرایی