استفاده ازتحلیل ایزوژئومتریک درمدلسازی و بهینه سازی شکل سازه های متقارن محوری

تحلیل ایزوژئومتریک یک روش عددی جدید درآنالیز مسائل مهندسی است این روش بالقوه دارای ویژگیهای منحصربفرد و مناسبی است که شاید دراینده نه چندان دور بتواند جایگزین روشهای عددی متداول نظیر اجزای محدود و روشهای بدون المان گردد دراین مقاله ضمن معرفی فرمول بندی روش ایزوژئومتریک درمسائل متقارن محوری به بررسی عملکرد و کاربرد این روش دربهینه سازی شکل سازه های متقارن محوری پرداخته شده است دراین راستا به طرح یک مثال بهینه سازی و حل آن به کمک الگوریتم برنامه ریزی درجه دوم پیاپی شده است نتایج نشان میدهند که روش ایزوژءومتریک درمقایسه با روشهای بهینهس ازی مبتنی براجزای محدود با استفاده از تعدادبسیار کمی متغیر طراحی به جواب بهینه مساله نایل شده است همچنین به دلیل حذف فرایند تولید شبکه دراین روش هزینه های محاسباتی بطور چشمگیری کاهش یافته است

کلیدواژه ها:

تحلیل ایزوژئومتریک ، تکنیک نربز ، بهینه سازی شکل ، سازه های متقارن محوری