آیا متنوع سازی شرکت، موجب بهبود کیفیت اقلام تعهدی می شود ؟

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین تنوع بخشی شرکت ها و کیفیت اقلام تعهدی است. همچنین بررسی خواهیم کرد که بین فرضیه تاثیر تنوع بخشی و فرضیه خطای اندازه گیری کدام فرضیه غالب خواهد بود، بنا برپیش بینی فرضیه اثر تنوع بخشی، با تنوع بخشی بیشتر شرکت ها، خطاهای اندازه گیری در اقلام تعهدی کاهش می یابد، در صورتی که بنا بر پیش بینی فرضیه خطای اندازه گیری، این خطاها افزایش می یابد. در این مطالعه، از مدل اصلاح شده ای از پایداری سود برای اندازه گیری قابلیت اتکا اقلام تعهدی استفاده و بر روی نمونه ای از شرکت های منتخب در بورس اوراق بهادار تهران از سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۹ اعمال شده اس ت. نتایج حاکی از ارتباط مثبت معنادار بین سطح متنوع سازی شرکت ها و قابلیت اتکای اقلام تعهدی است که نشان می دهد اثر تنوع، بر اثر خطاهای اندازه گیری غلبه دارد و منجر به بهبود کیفیت اقلام تعهدی شرکت ها می شود. مطابق با یافته های پژوهش اگر چه، استفاده از تعداد کمتری از روش های برآورد یا فرض ها برای یک گروه از بخش ها می تواند خطاهای اندازه گیری بیشتری را در اقلام تعهدی به همراه داشته باشد. با این وجود، اثر تنوع بخشی می تواند اثر مخرب خطاهای اندازه گیری در گزارشگری مالی را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

کیفیت اقلام تعهدی ، پایداری سود ، تنوع بخشی شرکت