ایده پردازی و طراحی مفهومی در زیورآلات و جواهرات معمارانه (مطالعه موردی: دوره ساسانی، هخامنشی، اشکانی)

پیشرفت فرهنگ معماری نیازمند ارائه ایده ها و در حقیقت راه حل های خلاقانه و نوین توسط معماران میباشد. ایده ازعملیات ذهن بر محسوسات پدید می آید. به همین علت به کارگیری صحیح و خلاقانه ایده ها مهمترین بخش معماریمحسوب می شود. طراحی معماری از ایده هایی مجرد و ذهنی آغاز میشود و سپس به طرح فضای عینی معماریمیانجامد . بدین منظور در شروع فرآیند طراحی، ذهنیت اولیه طراح در به صورت کلمات و تصاویر ذهنی شکل می گیرداین ذهنیت اولیه در قالب دیاگرامهای مفهومی (کانسپت) بیان می شود. طراحی زیورآلات و جواهرات فرایندی پویا و خلاقاست و در بسیار از موارد نیازمند الهام و ایده پردازی، شناخت منابع الهام بخشی چون طبیعت، ساخته های پیشین، طرحها و نقش مایه های کاربردی، می تواند به نوآوری و خلق مدل هایی که علاوه بر اصالت و زیبایی، با سلیقه مخاطبامروزی نیز هماهنگ باشد، بیانجامد و موفقیت در بازار را تضمین نماید. یکی از بهترین منابع الهام و ایده پردازی برایطراحان و هنرمندان خلاق ایرانی، گنجینه عظیم و برجسته زیورآلات فاخر این سرزمین است که امروزه در بسیاری ازموزه ها و کلکسیون های شناخته شده جهان نگهداری می شوند. هنری غنی از انواع نقوش زینتی با منشاء گیاهی،جانوری و هندسی، ایرانیان از دیرباز با روش های ذوب و شکل دهی فلزات قیمتی و تراش انواع گوهر ها نیز آشناییداشته و در این فنون به چیره دستی رسیده بودند، از این رو پیشینه پربار و گران بهایی از روند تکامل این هنر در سرزمنما وجود دارد که به خوبی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در این راستا هدف از انجام این پژوهش، با روشی میدانی وتوصیفی- تحلیلی و با تکیه بر متون کتابخانه ای، با هدف تاکید بر اهمیت زیورآلات و جواهرات مورد استفاده در ایده پردازی و طراحی معماری، نمونه هایی از عمل مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری ، ایده پردازی ، طراحی مفهومی ، زیورآلات ، جواهرات ، فرم