اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان کهگیلویه و بویراحمد

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان کهگیلویه و بویراحمد انجام گرفت. در اینپژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان کهگیلویه و بویراحمد می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشهای، نمونه مورد نظر انتخاب گردید. حجم نمونه ۶۰ نفر بود که به شیوه تصادفی ساده، به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. شیوه پزوهش به این شکل بود که ابتدا پیش آزمون از هر دو گروه، به عمل آمد سپس گروه آزمایش در چند جلسه مهارت های زندگی را آموزش دیدند و پس آزمون از هر دو گروه، به عمل آمد. آموزش مهارت های زندگی شامل: حل مسئله ، ارتباط موثر و مفید، مقابله با هیجان و استرس بود و برای آموزش هر مهارت سه جلسه در نظر گرفته شد. در این پژوهش جهت سنجش میزان سازگاری اجتماعی، از پرسشنامه سازگاری کالیفرنیااستفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری اجتماعی دانشجویان اثربخش است.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، سازگاری اجتماعی ، دانشجویان ، دانشگاه فرهنگیان