اثربخشی واقعیت درمانی بر سرمایه ی روانشناختی، خود تنظیمی هیجانی در مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

این پژوهش با هدف اثربخشی واقعیت درمانی بر سرمایه ی روانشناختی، خود تنظیمی هیجانی در مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شدهاست. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش انجام شبه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماریاین پژوهش مادران دارای کودکان اختلال طیف اوتیسم در شهر رشت بوده است. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت هدفمند بوده و اعضا بهصورت تصادفی به دو گروه مداخله و گروه گواه تقسیم شدند و در هر گروه ۱۵ نفر مورد بررسی قرار گرفتند و به پرسشنامه ۲۴ سوالی سرمایه روانشناختیلوتانز(۲۰۰۷) و پرسشنامه ۶۳ سوالی خودتنظیمی میلر و براون (۱۹۹۹) پاسخ دادند. با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ و آزمون تحلیل کواریانس تک متغیریو چند متغیری تجزیه و تحلیل آماری انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی بر سرمایه ی روانشناختی، خود تنظیمی هیجانی در مادرانکودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تاثیر معناداری دارد (p<.۰۰۱). واقعیت درمانی بر سرمایه ی روانشناختی در مادران کودکان مبتلا به اختلال طیفاوتیسم تاثیر معناداری دارد (p<.۰۰۱). واقعیت درمانی بر خود تنظیمی هیجانی در مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تاثیر معناداریدارد (p<.۰۰۱). میانگین نمرات سرمایه روانشناختی، خودتنظیمی هیجانی در گروه مداخله تحت واقعیت درمانی در مرحله پس آزمون نسبت بهپیش آزمون و گروه کنترل افزایش یافته است. از این رو واقعیت درمانی میتواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود سرمایه روانشناختی وخودتنظیمی هیجانی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی واقعیت درمانی ، خودتنظیمی ، سرمایه روانشناختی