آموزش و پرورش و چالش های آن در عصر جدید

تعلیم و تربیت غایت نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران است. تعلیم و تربیت رسمی و عمومی از کلیدی ترین مولفه ها برای بقاء و تقویت جمهوری اسلامی ایران و فرصتی برای تمرین جمهوریت محسوب می شود و به عنوان مهم ترین نهاد تربیت نیروی انسانی و مولد سرمایه اجتماعی جامعه در نظر گرفته شده است. وزارت آموزش و پرورش و دیگر نهادهای ذی ربط و ذی نفع، با هم این امر ملی و اجتماعی را محقق مینمایند .بر اساس قانون اساسی، دولت باید وسایل خدمات آموزش و پرورش رایگان را برای همه آحاد جامعه فراهم نماید. این امر اجتماعی در چارچوب اسناد تحول بنیادین آموزش و پرورش باید با نظامی عادلانه و کارآمد و اثربخش در ذیل ایده مدرسه صالح، انسان هایی صالح با ویژگی های تراز در شئون و ساحت های حیات طیبه (به عنوان غایت تعلیم و تربیت اسلامی) تربیت نماید. تا با کسب شایستگی های لازم، آماده ورود به زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی بر اساس نظام معیار اسلامی باشند و نهایتا خانواده صالح و جامعه صالح را شکل دهند (تکوین تمدن اسلامی - ایرانی)، به نحوی که ره آوردهای آن برای جامعه و خانواده ملموس و قابل سنجش و پایش باشدچالش های آموزش و پرورش در عصر جدید عبارت است از . در اغلب کشورهای فقیر و در حا ل توسعه، حقوق معلمان کم و انگیزه و تعهد شغلی و بهره وری آنها پایین است . معلمان فقیر ، آموزش ندیده و بی انگیزه، هرگز نمی توانند کیفیت آموزش را تضمین کنند. بر اساس یک درک غیرتخصصی، ضعیف ترین و کم سوادترین معلمان در دوره ابتدایی به کار گرفته می شوند درحالی که مطابق اصول تعلیم و تربیت، باید از بهترین و آموزش دیده ترین معلم ها در دبستان ها استفاده شود . در کشورهای کمتر توسعه یافته به دلایل فرهنگی، مردان و زنان در انتخاب شغل معلمی از فرصت های برابر برخوردار نیستند مهم دیگر توان پاسخگویی معلمان به چالشهای قرن بیست و یکمی است. نظام های آموزش و پرورش حتی در جهان توسعه یافته، دانش آموزان و دانشجویان را اغلب متناسب با نیازهای صنعتی و بازار کار تربیت می کنند. در حالی که وظیفه آموزش و پرورش تربیت انسانهای خلاق و کارآفرین است که مهارت های زندگی در جامعه پیچیده امروز را آموخته باشد. آموزش هم در محتوا و هم در شکل دچار تحو ل شد ه است . تکنولوژی های ارتباطی جدید دیوار بین آموزش های خانه و مدرسه را از میان برداشته اند و انحصار نظام آموزشی شکسته شده است.یادگیری با محوریت دانش آموز و دانشجو در کشورهای توسعه یافته، به تدریج جایگزین یاددهی با محوریت معلم و استاد می شود. حفاظت از محیط زیست،همزیستی با انسانهای دیگر، دفاع از صلح، پای بندی به رعایت حقوق بشر، طراحی سوال، تفکر انتقادی و تعامل با دیگران از جمله نیازهای جدید جوامع انسانی است که به تدریج جای خود را در نظام های آموزشی باز می کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، چالش ، عصر جدید