مطالعه وفاق اجتماعی عام در جوامع شهری، روستایی و عشایری ایلام

کشورها اعم از جهان سوم یا توسعهیافته از گذشته تاکنون با مسئله وفاق روبهرو بودهاند. وفاق اجتماعیمیتواند به کاهش انحراف از قواعد اجتماعی، کاهش فساد سیاسی، اخلاقی و اداری، جلوگیری از رواج پدیدهموسوم به پارتیبازی، خویشاوندگرایی و در کل کاهش شکاف بین اخلاق نظری و عملی و کاستن از چند پارگیو افزایش انسجام اجتماعی یاری رساند. از آنجا که ایران در حال طیکردن فرآیند توسعه است و ایلام نیز یکیاز استانهای کمتر توسعهیافته با مسایل اجتماعی خاص میباشد، مطالعه پدیده وفاق میتواند کمک موثریبرای برنامهریزی توسعه پایدار باشد. چهارچوب نظری این مقاله براساس نظریات دورکیم و پارسونز بهعنوانمعماران نظریه وفاق اجتماعی استوار است. روش تحقیق پیمایش با استفاده از پرسشنامه بوده است. حجمنمونه ۷۷۸نفر ) ۳۸۰نفر شهری، ۳۶۳نفر روستایی و ۳۵نفر از جامعه عشایری( میباشد. نتایج تحلیل آمارینشان میدهد، میزان وفاق اجتماعی عام در میان کل پاسخگویان در حد متوسط بوده است. نتایج آزمون افنشان داد که تفاوت معنیداری از لحاظ میزان وفاق اجتماعی بین این سه جامعه وجود دارد. میانگین وفاقاجتماعی عام در جامعه شهری بالاتر از دو جامعه دیگر بوده است. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره رابطهمعنیدار بین متغیرهای مشارکت اجتماعی، تقدیرگرایی، قشر اجتماعی و تحصیلات با وفاق اجتماعی و متغیراستفاده از وسایل ارتباط جمعی با وفاق را نشان میدهد. کلیه متغیرهای مستقل وارد شده در معادله رگرسیونی۰/۴۱از تغییرات واریانس متغیر وابسته را تبیین کردهاند که بیشترین سهم، متعلق به مشارکت اجتماعی وکمترین سهم مربوط به قشر اجتماعی بوده است

کلیدواژه ها:

وفاق اجتماعی عام ، همبستگی اجتماعی ، انسجام اجتماعی ، مشارکت اجتماعی