اندازه گیری و مقایسه درجه توسعه یافتگی بخش کشاورزی در مناطق روستایی استان آذربایجان غربی در سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۸

به طور کلی، سطح توسعه­یافتگی بخش کشاورزی یک کشور در مناطق مختلف آن یکسان نیست و در این زمینه ناهمسانی و ناهماهنگی به چشم می­خورد. این امر ضرورت مطالعه­ روند توسعه­یافتگی را در میان استان­های یک کشور اجتناب ناپذیر می­سازد. هدف این مقاله تعیین و تحلیل سطح توسعه­ بخش کشاورزی و میزان نامتوازن بودن آن در مناطق روستایی استان آذربایجان غربی برای سطوح شهرستان در دو مقطع زمانی ۱۳۸۰ و ۱۳۸۸ است. برای نیل به این هدف ۴۸ شاخص توسعه در بخش کشاورزی تعریف شدند. در این زمینه، ابتدا با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی همخطی بین شاخص­ها حذف و شاخص­های اولیه به چند فاکتور یا عامل خلاصه و سپس با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی درجه­ توسعه­یافتگی بخش کشاورزی شهرستان­های استان محاسبه و پس از آن میزان نامتوازنی با استفاده از ضریب دوگانگی تعیین و بررسی شد. نتایج تحقیق نشان می­دهد که اگرچه سطوح توسعه­ کشاورزی شهرستان­های استان آذربایجان غربی در دو مقطع ۱۳۸۰ و ۱۳۸۸ تنزل داشته، ضریب دوگانگی حاصل مبین بهبود توازن بوده است.

کلیدواژه ها:

آنالیز تاکسونومی عددی ، استان آذربایجان غربی ، تحلیل عاملی ، توسعه یافتگی ، دوگانگی کشاورزی