ارائه مدلی برای ارتقاءکیفیت زندگی خوابگاهی درمنطقه دوازده دانشگاه آزاد اسلامی

هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی برای ارتقاء کیفیت زندگی خوابگاهی در منطقه دوازده دانشگاه آزاد اسلامی بود. جامعه مورد نظردر این پژوهش، کلیه دانشجویان مقاطع مختلف آموزشی ساکن در خوابگاه های منطقه ۱۲ دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی ۹۲-۹۳ بود. نمونه عبارت از، ۳۵۰نفرازدانشجویان ساکن در خوابگاه­ها بود که به شیوه نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع زمینه یابی بود. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که عوامل موثر بر کیفیت زندگی خوابگاهی در وضع موجود و مطلوب را می­سنجید. برای توصیف داده­ها ازجداول توزیع فراوانی، نمودار میله­ای، میانگین و انحراف استاندارد و برای پاسخ به سوال­های پژوهش، آزمون کلموگروف اسمیرنف، جهت شناسایی مولفه­ها از تحلیل عامل اکتشافی به روش مولفه­های اصلی، جهت ارائه مدل ازروش مدل سازی معادله ساختاری استفاده شد.نتایج بدست آمده عبارتند از: فناوری، فرهنگی اجتماعی، روان شناختی، نیروی انسانی، فیزیکی کالبدی و بهداشتی مولفه­های اصلی کیفیت زندگی دانشجویان مقیم خوابگاه ها بودند. -فناوری هم به صورت مستقیم و هم از طریق مولفه­های فرهنگی اجتماعی و روان شناختی بر کیفیت زندگی تاثیر دارد. -نیروی انسانی هم به صورت مستقیم و هم از طریق مولفه فرهنگی اجتماعی بر کیفیت زندگی تاثیر دارد. روان شناختی هم به صورت مستقیم بر کیفیت زندگی تاثیر دارد.و هم نقش واسطه را بازی می­کند وعوامل بهداشتی، فناوری، فیزیکی کالبدی را با کیفیت زندگی مرتبط می­کند. -عامل فرهنگی اجتماعی هم به صورت مستقیم بر کیفیت زندگی تاثیر داردوهم نقش واسطه را بازی می کند وهمه مولفه­ها را با کیفیت زندگی مرتبط می­کند. -عامل بهداشتی به صورت مستقیم بر کیفیت زندگی تاثیر ندارد ولی از طریق مولفه­های فرهنگی اجتماعی و روان شناختی بر کیفیت زندگی تاثیر دارد. -عامل فیزیکی کالبدی به صورت مستقیم بر کیفیت زندگی تاثیر ندارد ولی از طریق مولفه­های فرهنگی اجتماعی و روان شناختی بر کیفیت زندگی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی خوابگاهی ، دانشجویان ، دانشگاه آزاد اسلامی