بررسی کاربرد قابلیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارتقاءکیفیت برنامه درسی دانشگاهی

پژوهش حاضر با هدف بررسی کاربرد قابلیتهای فناوری اطلاعات وارتباطات در ارتقاء کیفیت برنامه درسی دانشگاهی از دیدگاه متخصصین بااستفاده از الگوی کیفیت برنامه درسی فرانسیس کلاین ۴طراحی و اجرا شدهاست. این پژوهش به روش توصیفی از نوع پیمایشی میباشد. جامعه آماریاین تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی و دانشجویان دکتری در رشتههایبرنامهریزی درسی و تکنولوژی آموزشی دانشگاههای تهران )شهید بهشتی،علامه طباطبائی، تربیت مدرس، تربیت معلم، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیقات( میباشد که از بین آنها تعداد پنجاه و چهارنفر به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار پژوهشپرسشنامه محقق ساختهی نه مولفهای بوده که شامل )هدف، محتوی،فعالیتهای یادگیری، نقش معلم، مواد و منابع، گروهبندی، مکان، زمان،سنجش( و چهل و دو گویه در مقیاس لیکرت میباشد که پس از تدوین، روایی  آن مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز از طریق فرمول آلفای کرونباخ۰/۹۶۰محاسبه گردید. جهت تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی واستنباطی )فراوانی، درصد، میانگین، آزمونهای خیدو، fفیشر وآزمونتعقیبی دانکن( استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در هر نهمولفه، میانگین پاسخهای شرکت کنندگان بیشتر از حد متوسط بوده و مولفهاول با میانگین ۴/۱۸۵۲و مولفه دوم با میانگین ۳/۶۸۰۶به ترتیب دارایبیشترین و کمترین کاربرد میباشند و نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان دادکه بین کاربرد قابلیتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در نه مولفه آزمونشده اختلاف معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، عناصر برنامه درسی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، کیفیت ، آموزش عالی