ابن خلدون در مقام تبیینگری: پوزیتیویست یا تاریخ گرا؟
محل انتشار: مجله جامعه شناسی ایران، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 128
فایل این مقاله در 33 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSI-12-1_004
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
این نوشتار به بررسی این معمای رایج در علوم انسانی و اجتماعی می پردازد که آیا ابن خلدون در مقام تبیین گری پدیده های کانونی دانش خود، پوزیتیویست است یا تاریخ گرا؟ در این راستا، ابتدا در قالب چارچوب مفهومی به بیان مشخصه های عمومی پوزیتیویسم و تاریخ گرایی پرداخته می شود. بعد با اتخاذ روش شناسی «مطالعات اسنادی» با استناد به آثار و زندگی نامه ابن خلدون و خوانش های ابن خلدون شناسان به بررسی بخش هایی از آثار وی که با هرکدام از مشخصه های تبیین های پوزیتیویسم و تاریخ گرایی موافق می افتند، پرداخته می شود. در نهایت در خصوص موضع ابن خلدون در مقام تبیین گری پدیده های انسانی و اجتماعی داوری می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامرضا جمشیدیها
دانشیار جامعه شناسی دانشگاه تهران
علی بقائی سرابی
مربی گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن و دانشجوی دکتری جامعه شناسی دانشگاه تهران