بررسی استیضاح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و برخی کشورهای اسلامی

عالیترین متن حقوقی در حوزه حاکمیت، برای تعیین اصول و چارچوب هایی در زمینه ی حقوق و تکالیف اشخاص قانون اساسی است. متن قانون اساسی اساسنامه رسمی هر کشور است که حقوق اساسی و حقوق سیاسی مردم آن کشور در آن ذکر شده و تکالیف و حقوق آنان در برابر هیئت حاکمه ترسیم شده است. یکی از پایه های اساسی در نظام سیاسی هر کشور که نشات گرفته از خواست و اراده مردم است، به عنوان مجلس قانون گذاری شناخته می شود. قدرت نظارت بر اعمال هیئت حاکمه در کنار اختیار قانون گذاری در سطح کلان یک جامعه، به این مجموعه جایگاه ویژه ای بخشیده است. استیضاح را می توان به معنای قدرت نظارتی مجلس بر اقدامات دولت دانست که به نمایندگان مجلس این اختیار را می دهد تا وزرا یا رئیس جمهور را به صحن مجلس فرا بخوانند. این پژوهش به روش توصیفی و با مراجعه به منابع کتابخانه ای درصدد بررسی جایگاه استیضاح در قانون اساسی ایران و ۷ کشور منتخب اسلامی است تا با مطالعه تطبیقی قوانین اساسی کشورها به منظور کاربرد بهتر این ابزار مهم نظارتی، تقویت روابط دو قوه و بهبود عملکرد قوه مجریه، هدف واقعی استیضاح را به ظهور برساند.

کلیدواژه ها:

استیضاح ، قانون اساسی ، نظارت پارلمانی ، نظارت ، پارلمان