کاهش آلودگی نفتی در خاک به روش های گیاه پالایی، زیست پالایی و گیاه پالایی زیست افزونی شده
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 50، شماره: 10
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 181
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-50-10_020
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1402
چکیده مقاله:
به منظور بررسی کارایی گیاهپالایی، زیستپالایی و گیاهپالایی زیستافزونیشده در حذف نفت خام از خاک، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتورها شامل سه سطح آلودگی خاک به نفت (صفر، ۴ و ۸ درصد وزنی)، چهار تیمار گیاهی (بدون گیاه، برموداگراس (Cynodon dactylon)، سورگوم (bicolorSorghum) و جو (Hordeum vulgare)) و سه تیمار قارچ (بدون قارچ، قارچ بومی و قارچ غیربومی Phanerochate chrysosporium))) بودند. در این تحقیق قارچ جداسازی شده از خاک آلوده از گونه آسپرژیلوس نایجر ( Aspergillus niger) بود. برای انجام آزمایش نمونههای پنج کیلویی خاک با مقادیر مختلف نفت خام آلوده شدند و در گلدان های پلاستیکی ریخته شدند و پس از گذشت شش هفته با قارچ ها تلقیح شده و سپس در خاک های آلوده تلقیح شده با قارچ و تلقیح نشده سه گونه گیاهی گرامینه کاشته شدند. نتایج نشان داد که کاربرد گیاهان سبب افزایش معنی دار درصد حذف نفت خام نسبت به شاهد گردید. درصد حذف نفت خام در خاک های کشت شده به ترتیب نزولی مربوط به سورگوم، برموداگراس و جو بود. تلقیح خاک با قارچها درصد حذف ترکیبات نفتی را به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش دادند. قارچ بومی در تجزیه و مصرف مواد نفتی نسبت به قارچ غیربومی مورد مطالعه کارآیی و عملکرد بهتری داشت. همچنین کاربرد توام آنها (گیاه پالایی زیستافزونیشده) نسبت به کاربرد هر یک از روشها به تنهایی (گیاه پالایی و زیست پالایی) درصد حذف نفت خام را بطور معنی داری افزایش داد؛ که نشان می دهد کارایی روش گیاه پالایی زیستافزونیشده نسبت به گیاه پالایی و زیستپالایی به تنهایی به طور معنی داری بالاتر بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هادی کوهکن
۱. دانشجوی دکتری علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
احمد گلچین
استاد گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
محمدصدیق مرتضوی
دانشیار پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور ،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
رقیه همتی
دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
فاطمه شهریاری
استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :