اهمیت آموزش درتوسعه دین مبین اسلام

هدف از پژوهش حاضر بررسی اهمیت آموزش در توسعه دین مبین اسلام میباشد. روش پژوهش به شیوه توصیفی- کتابخانه ای میباشد. نتایج بیانگر آن بود که دین مبین اسلام از همان آغاز به کسب علم و دانش و آموزش توجهی ویژه داشته است و پیامبر گرامی اسلام و همچنین کتاب قرآن تاکید بسیار زیادی به کسب علم و دانش از کودکی تا زمان مرگ داشته اند که این امر همواره باید مدنظر قرار گیرد و در روند آن خللی ایجاد نشود. این امر در زمان پس از پیامبر نیز ادامه داشته و در دوران امامان معصوم(ع) نیز همواره موجه مداقه و توجه بوده است به گونهای که امام محمدباقر و امام جعفر صادق(ع) اهتمام زیادی در این زمینه داشتند و شاگردان بسیار زیادی را نیز تربیت نمودند و پس از این دوران نیز هر حکومتی توجه به دانش و علم آموزی را سرلوحه قرار داد به درجات و موفقیتهای شگرفی دست یافت. در توسعه دین مبین اسلام هر نوع آموزش مفیدی اعم از رسمی، غیررسمی و اتفاقی چنانچه با تزکیه نفس و طلب رضایت الهی همراه باشد، جایگاه و اهمیت خاص خود را دارد و مورد سفارش واقع شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، دین اسلام ، علم آموزی ، توسعه ، تزکیه نفس